mga tawo, mga pato, ngan mga isda

zenibuchi park, muikamachi, june 22, 2005

pagkatapos han akon pinakalast nga exam ha iuj, nadesisyonan namon lumakat ngan kumadto ha muikamachi, pasyada la. usa na naman ini nga kabatunan han akon hingyap nga pumara hini nga park ngan magpicture picture. sobra tulo na ini kabulan nga akon hingyap. kada miyerkules, gin-aagian ini namon everytime nakadto ak ha shiozawa, kaso waray time pag-undang dinhi kay may appointment ko man, ngan an pagbalik ko ha dorm, gab-i na liwat. salit kada agi ko hini nga lugar, pirme ko ginsisigngan ak kalugaringon, "someday..." timing gud duro ini nga amon kalakat, natuman na it akon pangarap.

(it ak title marisyo, ambot kon paano ko ini irelate ha akon pangarap hehehe)

an bukatkat

bukatkat iton, pero an right pix mga lanterns iton ha may mga bukatkat

gindul-ong ak yana ni sekiya san pag-uli kay busy hi sensei para iya meeting yana nga weekend ha tokyo. pero kay nakaschedule man ha am kalendaryo it pagkita hit mga bukatkat ha kabukiran yana nga gab-i, tapos di man maaram hi sekiya san kon hain ito, so drive ghap hi sensei iya sarakyan pagguide ha amon kadto hini nga mga bukatkat. 2 cars, just to see these bukatkat. bisan hya busy. (hayy pinas, kay ano ba nga dire man sugad ini ak life...)

masirom na it paligid. harani gad la udog ha balay nira sensei ini nga lugar kon hain may bukatkat. nasurprise pa ngani ako pag abot nam hini nga lugar kon hain may bukatkat kay napulo la siguro nga bukatkat it ak nakit-an. dire pa gud nagpurondok. waray ko nala hira sumati hit mga bukatkat didto ha culaba hadton bata pa ako. salit hi sekiya san nala ak ginpicturan ngan ini nga mga lanterns (bagan dagko nga bukatkat). pero marisyo ghap ini nga experience yana nga gab-i. nakakadto ak ha kabukiran han japan.

journal ko

journal ko to ngayon araw na to, linggo. galing ako ng yokohama. mapalad akong naimbitahan ng program coordinator ng trip na to ni isayaha san na may anak na magandang dalaga, cute ang mukha, simple manamit (pero wow), ang ganda ng legs, kahit parang nakatsinelas lang sya, swabe pa rin tingnan at inggles speaking. sayang lang di kami nkapapicture na dalawa, busy kasi sya sa pgguide sa kin sa loob ng hall, pgkuha ng tiket, at inihatid pa ako sa special na upuan for nonjapanese speakers. Bago kami nghiwalay, sinabihan ko sya na maganda sya. at sabi nya gwapo rin daw ako. ngiti sya. ouch. banat uli ako. you look simply stunning today. sabi nya: you have a nice polo. wow, iba na to. hirit pa ako. everytime i see you, you look more beautiful. iba na ang sagot nya...iniba na ang usapan. nahalata na. hehehe

yon lang....